Dwa rodzaje Mądrości |
|
|
W kulturze Greckiej mądrość była czymś bardzo cenionym i pożądanym. Tymczasem, kiedy Apostoł Paweł przybywa do Koryntu, postanawia głosić Chrystusa nie w mądrości mowy. Dlaczego? Ponadto, sposób w jaki Paweł był postrzegany przez Koryntian wyrażony w słowach "jego wygląd zewnętrzny lichy, a mowa do niczego" oznacza, że byli ludzie, którzy go nie szanowali. Dlaczego? |
Czytamy w Biblii, że Bóg zakrywa pewne rzeczy przed mądrymi i roztropnymi a objawia je prostaczkom. Czy nie lepiej więc być prostym człowiekiem, który nie musi się starać o poznanie Boga i jego mądrości? Czy rzeczywiście Apostoł Paweł nie potrzebuje mądrości do zwiastowania ewangelii? Czy Biblia naucza, że należy być prostaczkiem? Czy bycie rozumnym i mądrym ma naprawdę znaczenie? |
Wyjdźmy więc do niego poza obóz |
|
|
Autor Listu do Hebrajczyków daje niepopularne w dzisiejszych czasach zaproszenie: |
Poza obozem była hańba, ale dokonało się oczyszczenie, została przelana krew niewinnego baranka, Jezus wziął na siebie całą hańbę, abyś Ty mógł doświadczyć usprawiedliwienia. Również tam, poza obozem – tam na Golgocie JEZUS odniósł największe zwycięstwo! Pokonał szatana, pokonał grzech i pokonał śmierć! Alleluja! Kiedy widzę krzyż, Golgotę, kiedy widzę hańbę krzyża, czy widzę Jezusa, który poza obozem zgodził się cierpieć dla mnie? On zapłacił najwyższą cenę, aby mnie uratować, dać mi wolność i dać mi dziedzictwo. Czy pójdę za nim poza obóz, biorąc na siebie Jego pohańbienie? |
Jezus Dobrym Pasterzem |
|
|
Jezus w swoich przemówieniach używał metafor, obrazów porównań. Starał się w jak najprostszy sposób pokazać nam, przedstawić to czego nie można opisać zwykłymi słowami, jednym zdaniem. Jezus w wyjątkowym obrazie przedstawionym w Ew. Jana 10 rozdziale traktuje nas jak swoje własne owce, a siebie jak Pasterza. Pasterza, który chroni owce, dba o nie, a nawet oddaje życie za nie. |
Bóg w swojej wielkiej miłości widział swój lud, bez Pasterza, ciągle potykający się zbaczający z Jego dróg i obiecuje, że sam zajmie się swoimi owcami. "Ezechiela 37:(24) Mój sługa Dawid będzie królem nad nimi i wszyscy będą mieli jednego pasterza. Będą chodzić według moich sądów, będą przestrzegać moich ustaw i wykonywać je." |
Konferencja w Jerozolimie – Ewangelia dla Narodów – część 2 (Dz.Ap. 15) |
|
|
Apostołowie ustalili, że poganie nawracający się do Boga powinni wystrzegać się bałwochwalstwa, (a w szczególności nie spożywać mięsa składanego na ofiarę bałwanom), spożywania krwi, spożywania mięsa ze zwierząt, które nie zostały właściwie zabite (np. zadławione) oraz wszeteczeństwa. Wszystkie te zakazy znajdziemy w Księdze Kapłańskiej (rozdz. 17 i 18). |
Dlaczego więc Jakub powiedział, żeby nie czynić trudności (dosłownie "nie denerwować") nawracającym się poganom, ale żeby nakazać im wystrzegania się tych czterech rzeczy wymienionych w Księdze Kapłańskiej? Jakub to uzasadnił w następujący sposób (Dz 15:21): "Mojżesz bowiem od dawien dawna ma po miastach takich, którzy go opowiadają, gdyż czyta się go w synagogach w każdy sabat." Dlaczego Jakub użył takiej argumentacji? |
Konferencja w Jerozolimie – Ewangelia dla Narodów (Dz.Ap. 15) |
|
|
Pierwszy kościół był kościołem wyłącznie żydowskim. Od czasu nawrócenia Korneliusza, który był pierwszym poganinem który przyjął wiarę w Chrystusa, liderzy kościoła spotykają się w Jerozolimie w roku 50 n.e. i podejmują decyzję jak traktować nawracających się pogan i jak określić ich stosunek do Zakonu Mojżeszowego. |
Czy poganie mają taki sam dostęp do łaski w Chrystusie jak żydzi? Jakie argumenty zostały użyte na konferencji w Jerozolimie, dzięki którym osiągnięto jednomyślność pomimo wcześniejszych różnic? Dlaczego apostołowie mogli zakończyć konferencję stwierdzeniem, "Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my"? |