Wieczerza Pańska – 4

W trakcie rozmowy w synagodze w Kafarnaum opisanej w rozdziale 6 Ewangelii Jana, Jezus objawia swoim rozmówcom, że jest chlebem, który zstąpił z nieba.  Tylko ten kto przychodzi do Jezusa i w niego wierzy może się tego chleba najeść.  Innymi słowy ten kto wierzy w Jezusa ten się już najadł tego chleba

W przeciwieństwie do Mojżesza, którego Izraelici traktowali instrumentalnie jako kogoś kto miał zaspokajać ich potrzeby, kogoś kto im np. dawał mannę z nieba, Jezus nie pozwala na to by tak go traktowano mówiąc, że to On sam jest darem, On sam jest chlebem z nieba.

W pewnym momencie tej rozmowy Jezus mówi o tym co On jako żywy chleb zrobi w przyszłości dając życie wszystkim, którzy w niego wierzą.  Właśnie wtedy padają trudne dla Izraelitów słowa o spożywaniu ciała i krwi Jezusa wskutek czego wielu uczniów Jezusa przestaje już z nim chodzić. Jezus mówi, "Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i pili krwi jego, nie będziecie mieli żywota w sobie" (Jn 6:53). Czy wypowiadając te słowa, Jezus zachęca swoich uczniów do łamania przykazań zawartych w Torze, gdzie istnieje wyraźny zakaz spożywania jakiejkolwiek krwi (3 Moj 17:10)?

Chcę zobaczyć Jezusa

Podczas święta Paschy w Jerozolimie pewni Grecy którzy przybyli tam aby się modlić zapragnęli zobaczyć Jezusa, przyszli z tym pragnieniem najpierw do Filipa, Filip przyszedł z tym do Andrzeja a Ci przyszli z tą prośbą do Jezusa. Jezus odpowiedział w sposób niekonwencjonalny, Jego odpowiedź była następująca:

Ew. Jana 12:(23) A Jezus im odpowiedział: Nadeszła godzina, aby Syn Człowieczy został uwielbiony. (24) Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, samo zostaje. Jeśli jednak obumrze, wydaje obfity plon. (25) Kto miłuje swoje życie, utraci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

Ewangelia nie podaje wprost intencji tych ludzi, jednak, odpowiedź Jezusa – która jest dość nietypowa nakierowuje nas co jest istotą tych, którzy pragną widzieć w swoim życiu Jezusa.

Jeśli mam pragnienie zobaczenia Jezusa, pragnienie poznania Go - są to dobre pragnienia, ale pytanie: Jakie są moje motywacje? Szukam ludzkiej mądrości? Może cudów, może błogosławieństwa? Jakiegoś szczególnego działania? A może szukam Jego samego, aby moje życie zostało przemienione w ten sposób, aby już nie było tylko pojedynczym ziarnem, ale obfity owoc wydało.

Uwierz Słowom Jezusa

Wiara jest zakotwiczona w Bogu i Jego Słowie. Nie opiera się na czymś co widzimy, ale na tym czego nie widzimy, dzięki wierze jednak Bóg daje nam wspaniałe świadectwa.

Jeżeli tak jest, to czy potrafię zaufać Jezusowi wbrew okolicznościom i wbrew widzeniu, a nawet czasami wbrew mojemu rozumowi? Czy potrafię zaufać bezwarunkowo Słowom Jezusa?

Kiedy Jezus przybywa do Galilei, gdzie chwilę wcześniej został wspaniale przyjęty przez ludzi z miasteczka Samarytan, w Kanie Galilejskiej spotyka człowieka, dworzanina królewskiego, który pragnie aby Jezus poszedł z nim i uzdrowił Jego syna.

Jezus jednak wypowiada Słowa, którym ów człowiek daje wiarę (wierzy Słowom, które powiedział mu Jezus i wraca w drogę powrotną).

Ewangelia Jana 4:(49) Dworzanin królewski powiedział do niego: Panie, przyjdź, zanim umrze moje dziecko. (50) Jezus mu powiedział: Idź, twój syn żyje. I uwierzył ten człowiek słowu, które powiedział mu Jezus, i poszedł.

Człowiek ten poszedł mając tylko to co powiedział do Niego Jezus. I dzięki temu, że uwierzył otrzymuje świadectwo poruszające do głębi jego serca i potwierdzające, że dobrze uczynił, przyjmując Słowo Pana Jezusa.

Gdy przybywa z powrotem do Kafarnaum, na własne oczy widzi wypełnienie się słów Pana Jezusa.

Wieczerza Pańska – 3

Kiedy mała grupa ludzi, którzy poprzedniego dnia chciała obwołać Jezusa królem, dociera do Kafarnaum, tam odnajdują Jezusa.  
Pomimo tego, że poprzedniego dnia widzieli zarówno cud rozmnożenia chleba jak i cuda uzdrowień dokonywanych przez Jezusa, ci ludzie nie wierzą w niego i żądają od niego znaku z nieba.