Miłość Nie Liczy Złego - 2

Jeżeli miłość nie liczy tego co złe, czyli nie liczy doznanych krzywd, czy dotyczy to wszystkich możliwych sytuacji?  Biblia mówi, że są okoliczności, kiedy wierzący powinien 'policzyć' zło wyrządzone przez pewnych ludzi. Dotyczy to np. sytuacji, kiedy ktoś podający się za brata tak naprawdę żyje w grzechu lub sytuacji kontaktu z fałszywymi apostołami czy prorokami.

Jeżeli natomiast liczymy zło wyrządzone nam przez innych ludzi w naszych osobistych relacjach z nimi, tym samym łamiemy drugie co do ważności Boże przykazanie nakazujące miłowanie bliźniego jak siebie samego.  Pociąga to za sobą bardzo poważne konsekwencje.

Miłość Nie Liczy Złego

Najbardziej dosłowne tłumaczenie kolejnej cechy miłości wymienianej w 1Kor 13:5 to fakt, że miłość nie liczy złego, w sensie nie liczy tego co złe a praktycznie nie liczy doznanych krzywd.  Jeżeli irytuje nas złe postępowanie innych ludzi wobec nas, wtedy często to prowadzi do liczenia zła, które nam wyrządzili inni.

Biblia radzi, aby tego nie robić.  Jeżeli będziemy liczyć zło wyrządzone nam przez innych, a tym samym oczekiwać, że złe rzeczy teraz powinny się wydarzyć w życiu tych, którzy nam zło wyrządzili, wtedy nie będziemy mogli być sługami ewangelii.

Wąż na Pustyni

W Starym Testamencie czytamy o proroczych wydarzeniach, których charakter i przebieg  zawierały zwiastowanie będące zapowiedzią wielkich czynów Pana Jezusa, Jego życia i śmierci, dotyczących takich fundamentalnych rzeczy jak zbawienie, oraz tego co ma się dokonać się w nadchodzącym czasie.

Jednym z takich wydarzeń zwiastujących Pana Jezusa Chrystusa, zbawienie w Jego ofierze, oraz to kim tak naprawdę jest Jezus Chrystus było wydarzenie, które miało miejsce podczas jednego z etapów 40 letniej wędrówki Izraela przez pustynie zanim Izrael wszedł do ziemi obiecanej

W 4 Mojżeszowej 21:(8) czytamy taki niezwykły fragment:

"Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Wykonaj jadowitego węża i umieść go na drzewcu. I stanie się tak, że każdy ukąszony, kiedy spojrzy na niego, będzie żył. (9) Mojżesz wykonał więc węża miedzianego i umieścił go na drzewcu; gdy wąż kogoś ukąsił, a ten spojrzał na węża miedzianego, pozostawał przy życiu."

    Podczas pewnej nocnej, bardzo interesującej rozmowy Jezusa z pewnym żydowskim dostojnikiem o imieniu Nikodem padają następujące Słowa:

Ew. Jana 3:(13) A nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, (14) i jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy, (15) aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny.

Miłość Nie Irytuje Się

Kolejną cechą miłości wspomnianą przez Apostoła Pawła jest to, że miłość nie irytuje się, nie ulega irytacji lub nie jest porywcza do gniewu. Chociaż użyty tu grecki czasownik "paroxuno" pojawia się w Nowym Testamencie tylko dwa razy, słowo to występuje kilkadziesiąt razy w Septuagincie, przekładzie Pisma Świętego na język grecki, z którego Koryntianie zapewne korzystali.

Porównanie różnych wersetów z Septuaginty, gdzie występuje to słowo daje nam dość precyzyjny obraz tego, jak wierzący w Koryncie mogli interpretować słowa Pawła, który mówi, że miłość nie irytuje się.